"Hun schreeuw is mijn stem. Gedichten uit Gaza", een bundel met liedteksten over de veerkracht van de Palestijnen

Uitgegeven door Fazi Editore met een voorwoord van de Israëlische historicus Ilan Pappé

Poëzie als daad van verzet. De kracht van woorden als poging tot redding. Dit is de diepste betekenis van de tweeëndertig gedichten van tien Palestijnse auteurs, verzameld in de bundel "Hun schreeuw is mijn stem. Gedichten uit Gaza". Ze werden grotendeels geschreven in Gaza, na 7 oktober 2023, te midden van de tragedie van de oorlog in Palestina, onder uiterst precaire omstandigheden: kort voordat ze werden gedood door bombardementen, als een laatste gebed of poëtisch testament (Abu Nada, Alareer), terwijl ze gedwongen werden hun huizen te verlaten om te ontsnappen (al-Ghazali), of vanuit een tent in een vluchtelingenkamp waar mensen sterven van kou en bommen (Elqedra).

Zoals de Israëlische historicus Ilan Pappé in het voorwoord van de bundel opmerkt: "Het schrijven van poëzie tijdens een genocide toont eens te meer de cruciale rol aan die poëzie speelt in het Palestijnse verzet en de veerkracht. Het besef waarmee deze jonge dichters elk uur de mogelijkheid van een dood tegemoet zien, komt overeen met hun menselijkheid, die intact blijft, zelfs te midden van bloedbaden en verwoestingen van onvoorstelbare omvang." Deze gedichten, zo merkt Pappé verder op, "zijn soms direct, soms metaforisch, extreem bondig of licht kronkelig, maar het is onmogelijk om de roep van protest voor het leven en berusting in de dood, vastgelegd in een rampzalige cartografie die Israël op de grond heeft getekend, niet te begrijpen."

"Maar deze bundel is niet zomaar een klaagzang", merkt vertaler Nabil Bey Salameh op. "Het is een uitnodiging om te zien, te voelen, te leven. De hier vertaalde gedichten dragen het geluid van de straten van Gaza met zich mee, het ritselen van bladeren die de wind weerstaan, het gehuil van kinderen en het gezang van olijfbomen. Ze zijn een getuigenis van het leven, een daad van liefde jegens een land dat nooit ophoudt te dromen van vrijheid. In een wereld die er vaak de voorkeur aan geeft de blik af te wenden, staan ​​de gedichten als bakens en verlichten ze wat verborgen blijft."

Want schrijven is, zoals Edward Said, een invloedrijke Palestijns-Amerikaanse intellectueel en literatuurcriticus en professor aan de Columbia University in New York, ons eraan herinnerde, "ons laatste verweer tegen de onmenselijke praktijken en onrechtvaardigheden die de geschiedenis van de mensheid ontsieren."

Het boek bevat twee bijdragen: een van Susan Abulhawa, schrijfster en activiste (geboren in een Palestijns gezin dat na de Zesdaagse Oorlog vluchtte) en Chris Hedges, een Amerikaanse journaliste en auteur. De bundel is tevens een concreet initiatief van solidariteit met de Palestijnse bevolking: voor elk verkocht exemplaar doneert Fazi Editore € 5 aan Emergency voor haar gezondheidszorgactiviteiten in de Gazastrook. (Rossella Guadagnini)